माझा दिवस आणि मी 🤗
रोज सकाळी तरंगणाऱ्या
दिवसाला मी उड्या मारुनी
पकडू जाता
कधी हूल देऊन निसटतो
आणि कधी तो कुशीत येतो....
अशी पकडतो कॉलर माझी
आणि पुढे मग नेईल कोठे ?
ठाऊक नसते ,नाईलाज पण
असतो माझा की मी
त्याच्या मागे जातो .
ओमकाराच्या मठीत किंवा
प्रश्नचिन्ह खांद्यावर घेऊन
पळण्याची तो शिक्षा
देतो दिवसभराची
आणि निमुट मी पळत राहतो.
कधी अचानक वळण घेऊनी
वर्तणूक मानून चांगली
शिक्षे मधुनी मिळते सुटका ,
आणि दुपारी हसत हसत तो
चहा पाजतो
सूर्यास्ताला ठेवून साक्षी
निघता निघता
देतो वचने मैत्रीची तो
आणि तरीही पुढे जाऊनी मागे पाहुन
छद्मी हसतो .
©सलील कुलकर्णी.#fb
Comments
Post a Comment