😍चंदेरी तेजाची दुनिया creations@Sopan..🌱🌼

क्षितिजापलिकडे नजरेत न मावणारा अथांग समुद्र... समुद्राइतकीच खोलीची असंख्य स्वप्ने उराशी बाळगलेला तरुण... त्या स्वप्नांचा पाठलाग करताना त्सुनामी सारख्या वादळाशी दोन हात करायची तयारी ठेवणारा तो...... नेहमीच प्रयत्नवादी, उत्साही,आशावादी तो....... मनात सुख दुःखाची भरती ओहोटी घेऊन न थकता, न थांबता,न हरता एक एक पाऊल टाकणारा तो..... चिरतरुण.... AB's post #fb#sopan.. .

मनात साठवून आणलेलं "घर"....... आपण जेंव्हा एखाद्या उच्च शिक्षणासाठी किंवा नोकरीसाठी घराबाहेर पडतो तेंव्हा घराचा उंबरठा ओलांडताना काय विचार मनात येतात ? घराबाहेर पडणारे आपण एकटेच असलो तर कस वाटत? शेवटी घर आणि घरातली माणसे यांच्याबद्दल नेमका काय विचार आपण करतो ? घरातून जाताना ज्या भावना मनात असतात त्या कुठवर टिकतात ? तुम्ही जेंव्हा घर मागे सोडून जाता तेंव्हा तुम्हालाही असेच वाटत असेल का ? झिझलेला उंबरठा ओलांडून जाताना अंगणातली तुळशीची पाने, कृष्णाच्या बासरीवरची नाजूक पारिजातकाची चुरगळलेली फुले,पायाशी गुदगुल्या करणारी ओलसर चिमुटभर काळीभोर माती, रुमालात घेऊन बाहेर निघतो पण अख्ख जग सोबत घेतल्याचं विलक्षण सुख मनात हिंदोळे घेत राहतं…… निघताना आई मऊ हात डोक्यावरून फिरवते तिच्या थकलेल्या डोळ्यात अश्रुंचा पारा चमकून जातो. ओठ काहीतरी पुटपुटतात, आशीर्वाद देतात पाठीवरून फिरणारा तिचा हातच सारं काही बोलून जातो. काळजी घे म्हणून सांगते अन तीच डोळ्याला पदर लावते. घरातून निघताना पावले जड होतात अन डोळे खारट.… लवकर परतण्याची ओढ ही अशी घर सोडतानाच लागून राहते… निघताना अवखळ